Heart of the Jungle; Chitwan

Namaste (wederom)! Waarschijnlijk de laatste keer vanuit Nepal alweer. Over een week gaan we namelijk al terug naar Delhi om vanuit daar een paar dagen later terug te vliegen naar ons kikkerlandje.. Gek he? Na 3,5 maand zal ik de 17e om 22:00 aankomen op schiphol en Liv vliegt een dagje eerder naar Brussel. Een heel gemengd gevoel want er zijn momenten dat ik niet kan wachten om weer naar huis te gaan, om in mijn eigen fijne bed te slapen, een goede warme douche te nemen en schone handdoeken te gebruiken, maar vooral om jullie lieve mensen weer in het echt te kunnen zien en knuffelen, maar er zijn (gelukkig) minstens net zoveel momenten dat ik het liefst nooit meer naar het saaie en voorspelbare Nederland terug zou willen om meer van de boeiende culturen en de natuur in alle andere landen van de wereld te kunnen zien :).

Daarbij zijn Liv en ik elkaar nog altijd niet naar de strot gevlogen dus ook dat gaat allemaal volgens plan!
Zeker nu de spierpijn eindelijk de aftocht heeft geblazen en lopen weer mogelijk is zonder de terging van de in totaal 10 blaren op mn voeten konden we ons weer verplaatsen! De blauwe plekken van de massage zijn inmiddels ook weer weg getrokken en we zijn dan ook dinsdag vanuit Pokhara naar Chitwan National Park gegaan voor een safari in de jungle! **(Chitwan staat voor: "heart of the jungle.")**
De dag daarvoor hebben we nog in Pokhara aan het zwembad doorgebracht terwijl we lazen dat er daar bij jullie natte sneeuw voorspeld werd... Muwhahaha even mn sproeten tellen hoor...

Afijn; In een klein en extreem kitsch gedecoreerd busje met krappe plekken die niet gemaakt zijn voor mensen met lange benen, gingen we op weg ;). En naief dachten we ook nu weer dat de bus vol zat en er dus niemand meer bij zou komen, maar aan het eind van de rit zaten er mensen bij elkaar op de schoot en werden er rieten krukjes opgetrommeld om meer passagiers mee te kunnen krijgen :p. Lekker knus en totaal niet warm (huhum) want in Chitwan was het helemaal niet nog veel warmer dan in het hoger gelegen Pokhara ;).
Daar werden we opgewacht door de taxi chauffeur van het tiger rescidentie resort die ons naar een geniale oude safari-groene jeep leidde die hij vervolgens aan moest slingeren (!!) voordat we weg konden rijden. Ik heb besloten dat ik ook zo'n jeep wil; briljant.

Het resort was een prima plek om te verblijven al zat onze kamer (en vooral badkamer) vol met hongerige muggen. We hadden begrepen dat dit gebied al tientallen jaren malaria vrij was, wat ons iets gerust stelde. We waren tevens de enige gasten die eerste dag en het personeel stond dan ookte trappelen om ons bord weg te halen zodra we de laatste hap nog in ons mond hadden ;). Inmiddels zijn we ook daar wel aan gewend en heeft het wel iets schattigs.
We ontmoette onze gids: Sisir. Sisir is een charismatische en prima engels-sprekende man van 46 jaar met een goed gevoel voor humor, zo bleek gedurende onze tijd met hem. Al snel merkte Liv op dat hij aan zijn linker pink een gigantisch lange nagel had, waar we stiekem over grapten.

Die dag gingen we nog een stukje wandelen, waarbij Sisir ons vertelde over de mensen van de locale stam; de Tharu. We ontmoette een aantal olifanten en bekeken de zonsondergang terwijl we met Sisir kletsten en hij gefascineerd over de vogelsoorten in het gebied sprak. Na veel lachen en opmerkingen over de homo-sapiens-toeristicus sloot hij de dag af met iets wat neerkwam op:"This are going to be two looong days." met een grijns en een dikke knipoog ;).
Woensdag hadden we een drukke dag met een wiebeligge kano-tocht op de vroege morgen, waarbij we een krokodil spotte en een jungle walk waarbij we apen en herten tegenkwamen. Hierna gingen we naar het elephant breeding centre waar de kleine olifantjes afwisselend nieuwschierig en doodsbang waren voor de toeristen (snap ik wel met al die maf-geklede en schreewerige Jappanners met hun zonnehoedjes en gekke taaltje ;))
We sloten de ochtend af met een verfrissend bad met de olifanten waarbij we natgesproeid werden en in het water gegooid :D! Blijven echt heeeele leuke beesten en ze kosten maar ?30.000 papa ;) (?!)

Na de lunch gingen we op jeep-safari in de hoop wilde dieren tegen te komen. Ik zal maar meteen vertellen dat we geen tijger hebben gezien (helaas). Nu is Chitwan ook een erg groot park met een oppervlakte van 932 vierkante kilometer en slechts enkele tientallen tijgers dus we hadden er voor de zekerheid maar niet op gehoopt. Maar we mogen niet klagen want we zagen wel een neushoorn op enkele meters afstand, een python, bison, krokodillen, een leguaan-achtig-salamanderbeest, een pumba en een wilde zwarte beer!! Prima score dacht ik zo ;).
Na al dat intensieve opletten op kleine bewegingen en luisteren naar eventueel-brekende takjes knapte ons hoofd ongeveer van de hoofdpijn en die avond besloten we dan ook niet mee te gaan naar de culturele dans avond. Er waren inmiddels twee irritant kleffe en ongeinteresseerde Amerikaanse stelletjes gearriveerd die klaagten over alles en niets en die Liv en ik dus ook niet uit konden staan. Ondanks dat Sisir natuurlijk niet hardop kon bevestigen dat hij dat ook vond, stuurde hij een van de obers mee met de nieuwe gasten naar de culturele dans avond, waarna hij onschuldig zei: "Its not that I don't like them.... Its just that I like you guys more!" waarna hij ons lokale en zelf gebrouwde alcoholische versnaperingen aanbood die we vriendelijk afwezen.
We hadden inmiddels de moed bijeen geschraapt om hem te vragen naar het nut van de lange nagel; "Multifunctioneel als tandenstoker en als watenstaafje voor de oren." was zijn antwoord. Hij had die nagel nog nooit geknipt, die brak gewoon zo nu en dan af. Toen we enigszins walgend hadden gereageerd kwam hij even later trots laten zien dat hij hem had afgeknipt :p. Toch leuk ;).

We gingen vroeg naar ons bed en het leek erop dat de klamboes hun werk goed deden gezien de enkele muggenbulten die we eraan over hebben gehouden. Gisteren ochtend moesten we voor dag en dauw op om om 06;45 fris en fruitig op een olifant te klimmen voor de olifanten safari. Helaas zaten we in het mandje met 2 kleine en erg luidruchtige kinderen in combinatie met een bellende moeder (waarom.... Als je op een olifant zit?...) Het moge duidelijk wezen dat dit niet heel erg ten goede komt aan het spotten van eventuele dieren.. We zagen dan ook alleen wat herten en een aap en hebben verder wel genoten van het hobbelige ritje, al werd ons geduld flink op de proef gesteld met de etterbakjes in ons bakje.
Na een vluchtig ontbijt namen we afscheid van Sisir bij het busstation en 7 uur later kwamen we na een weer lange busrit aan hier in Kathmandu. Afgelopen nacht hebben we in een van de smerigste kamers tot nu to gebivakeerd met een wc die niet doorspoelde, vlekken op de muur waarvan ik niet wil weten hoe die daar gekomen zijn, vies ruikende dekens, bijna letterlijk een plank om op en slapen en 5 lampen waarvan 1 het deed. Ah ja vandaag verhuizen we gelukkig naar het hostel ernaast ;).

We hebben voor zondag en maandag een trip naar "The Last Resort" geboekt! We gaan daar heerlijk gemasseerd worden, van de sauna gebruik maken en zwemmen om nog even ultiem te relaxen ;). Je kunt hier ook bungee jumpen, maar ik ben toch van plan de 17e levend aan te komen in Nederland en vertrouw die Nepalezen mn leven aan een touwtje dus toch maar niet toe ;). Verder willen we nog naar Bakhtapur; een stadje net buiten Kathmandu waar nog tempels moeten zijn die het bezoeken waard zijn. Morgen gaan we het centrum van Kathmandu nog wat verder verkennen :).
Vanavond probeer ik nog fotos bij deze blog te plaatsen ! Dikke vette kus :) jullie reacties worden nog tijd heeeeel erg gewaardeerd en ik lees ze allemaal :)!!
Oeh en vrolijk pasen alvast!