Kathmand..hoe?

Namaste! Ook in Nepal betekend dit "hallo"... Saai hè? ;) Een leuk weetje is dan wel weer dat Namaste tevens ook "tot ziens" betekend. Das dan wel weer handig.

De vrijdag van mijn laatste blog vertrokken Loes en Janno weer richting Nederland. Toch wel even lastig om weer afscheid te moeten nemen..

De titel van mijn blog van deze week, doet wellicht en terecht vermoeden dat er enige moeilijkheden zijn geweest. Zoals ik in mijn vorige blog schreef zouden Liv en ik zaterdag met de avond/nacht trein richting de grens met Nepal vertrekken. Ja ja... zouden dus..
Om even zeker te weten waar we op zouden moeten stappen, liepen we aan het eind van de ochtend op zaterdag even langs het station waar een man de menigte de goede kant op stond te dirigeren. We keken wat om ons heen en zoals we al zo vaak hadden meegemaakt, schoot ook nu iemand ons te hulp en wel de kerel die ik hiervoor noemde. Hij liep met ons mee naar een digitaal bord waar allerlei onleesbare Hindi tekens stonden die de treinen aan moesten geven. De enige woorden die we konden ontcijferen waren degenen die in het Engels achter iedere zin in het rood oplichtte: DELAYED!!!
De man verkocht ons dat alle treinen vertraagd waren (wat we voor waarheid aannamen gezien het hiervoor genoemde...). Hij pakte een kaart uit zijn zak en vertelde ons dat we voor de zekerheid naar het tourist office moesten gaan, waar ze ons meer informatie konden geven. Nog voor we goed en wel bessefte wat er gebeurde had hij een goedkope tuktuk rit voor ons geregeld. Terwijl we lacherig opmerkingen maakten over de overeenkomsten met het Nederlandse treinverkeer, baalden we ook van dit onverwachtte obstakel.
Even later zaten we bij een man in het kantoor die ons vertelde dat de volgende trein pas woensdag zou vertrekken en er 30 (ipv 13) uur over zou doen. De enige andere optie was een vliegticket naar Kathmandu van ?250,- p.p. We keken elkaar geshockeerd aan en besloten dat dit beiden eigenlijk geen optie was. Nog altijd naief luisterden we naar de kerel die toch (achteraf gezien gek genoeg) met de ene naar de andere optie kwam die telkens iets goedkoper werd. Toen we na lang dubben bezig waren de laatste en goedkoopste optie te boeken merkte ik dat het toch niet goed voelde en vond ik ?100,- p.p. om naar de grens te komen toch te duur. Met de mededeling dat ik even een luchtje moest scheppen vroegen we onze paspoorten terug en het voorschot dat we al hadden overhandigd. Natuurlijk moesten we volgens hen wel snel beslissen want deze goedkope optie had nog maar 4 stoelen en als we het nu niet zouden doen waren die misschien weg!

Terug in het hostel (op zulke momenten wil ik toch even contact met het thuis front ;)) zocht een medewerker op de officiele site van de treinmaatschappij en zei dat er helemaal geen vertraging was... Langzaam begon tot ons door te dringen dat we maar net waren ontsnapt aan een vuile oplichtingsactie. De manager van het hostel probeerde ons heel lief tot rust te manen, maar ondertussen was ook het thuisfront al op de hoogte gesteld die vrij direct voorstelde gewoon een veilig vliegticket te boeken. Gezien onze vermoeide staat en het nog heersende ongeloof dat mensen zo achterbaks konden zijn, stemden we daarmee in en zo komt het dat we afgelopen maandag naar Kathmandu vlogen. Een tikkeltje tegen ons principe van "backpacken" in, maar inmiddels hebben we van velen kanten gehoord dat vliegen een goede keuze was (politieke onrust bij de grens, uren wachten, veel oplichterij, etc.)

Buiten dit obstakel en de verandering van plannen hebben we inmiddels alle verloren tijd al ruimschoots ingehaald door ons volledig op de sightseeings van Kathmandu te storten ;).
We verblijven hier overigens in een van de meest blauw/groene-, goedkope- en gastvrije hostels die er waarschijnlijk bestaat. Sanu's House wordt gerunt door Saritha die met haar onbeschrijvelijke gastvrijheid, zorgzaamheid en continuee glimlach ieder persoon met open armen ontvangt. Je kunt hier savonds van haar vegetarische kookkunsten genieten terwijl je op je sokken met je metalen bordje op de grond zit en kletst met andere hostelgangers: geweldig!

Zoals ik al zei hebben we Kathmandu ontdekt de afgelopen dagen, met haar tientallen adembenemende tempels en misterieuze steegjes. Graag zou ik eindeloos uitwijden over iedere tempel, maar dat zal ik jullie niet aandoen ;). Enkelen ben ik echter verplicht te noemen.

Op dinsdag zijn we naar Swayambunath gegaan, beter bekend als "The Monkey Temple" die met haar hoge ligging een prachtig uitzicht bied over Kathmandu en de Himalaya aan de andere kant :) (die we overigens ook vanaf het dakterras van het hostel kunnen bewonderen). Het voelde na een lange dag van wandelen wel alsof we de Mount Everest moesten beklimmen, maar het was het waard! Overigens viel het alles mee met de hoeveelheid apen, maar waren er wel veel zwerfhonden..

Woensdag zijn we naar Bouthnath temple geweest; het belangrijkste Boedistische pelgrimsoord, waarna we naar Pashupatinath liepen. Pashupatinath is het beste te omschrijven als een openluchtcrematorium in combinatie met een van de belangrijkste Hindu tempels van tevens een van de belangrijkste Hindu goden: Shiva.
Een vreemde gewaarwording om als toerist getuigen te zijn van rituelen om een dood lichaam van iemands dierbare.. Ook erg interessant, zeker als de geur van verbrandt vlees je neus doorboord en je bang bent om stukjes menselijk as in te ademen...
Heerlijk gedoucht die avond in ieder geval ;)

Verder hebben we deze week ook even tijd ingelast om rust te nemen en zijn we vrijdag neergestreken in-, en aan de rand van een zwembad van een 5***** hotel om bij te komen :).

Hierdoor hadden we vandaag weer redelijk wat energie wat we ook wel nodig hadden; vandaag hebben we 21,5 km geraft in de soms bijzonder wilde rivier tussen Kathmandu en Pokhara genaamd "Trishuni"! Een geniale plek zo tussen de bergen :)! We gingen mee met een groep uitbundige Nepalezen die het in de vroege ochtend prima vonden om ons te vermaken met urenlang gejengel en vrolijk geschreew (jeeeeej........). We leerden ze wel kennen en het werd erg gezellig en gelukkig waren ze na 3 uur op de rivier (net als wij) ook wat vermoeid :p. Nu is het wachten op de spierpijn ;).

Vanuit mijn inmiddels al vertrouwde bedje in Sanu's House wens ik jullie slaap lekker in dit voor jullie relatief korte nachtje nu de klok wordt verzet ;). Brengt ons wel een uurtje dichterbij!!

Morgen weer vroeg op, want we gaan naar Pokhara vanwaaruit we een 5 daagse trek gaan doen door de Himalaya :). Per bus dit keer dus we hopen dat dit allemaal vlekkenloos gaat verlopen ;). Ik weet niet of ik er puf voor heb nu nog fotos te gaan uploaden, maar anders komen die later :).

Dikke kus!!