Happy Holi!

Namaste! Het Hindi voor "hallo" :). Ik ben inmiddels alweer aangekomen in het 3e land dat ik tijdens mijn reis bezoek (als je Mozambique ook meerekend zelfs al het 4e!). Afgelopen maandagochtend al heel vroeg nam ik afscheid van mijn lieve vriendinnetjes in Zuid-Afrika en met een gemengd gevoel ging ik dus ook hier weer weg. Als je ergens 4 weken verblijft kun je je toch behoorlijk thuis gaan voelen in een omgeving en voornamelijk met sommige vrijwilligers krijg je echt wel een mooie band als je 24/7 met elkaar opgescheept zit ;). Erg lastig dan ook weer om afscheid te nemen, maar dit keer had ik in het vooruitzicht dat ik (eindelijk) weer bekenden zou gaan zien na 9(!) weken :). Toch was het maar de vraag of ik ook daadwerkelijk kon vertrekken vanuit Richards Bay SA, gezien de tropische storm waar ik over schreef inmiddels de proporties van een cycloon had aangenomen.. Die de naam Irina kreeg. Het feit dat de storm een naam kreeg vond ik wel een teken dat het serieus was en we vernamen dat dit sinds 1984 niet was voorgekomen. Niet heel gek dus dat ik me afvroeg of het gammele vliegtuigje het aan zou durven om mijn persoon van deze stormachtige kust naar Johannesburg te slepen.

Gelukkig bleek dat mogelijk en van maandag op dinsdag nacht kwam ik dan ook (ernstig gebroken na een wederom lange reis, maar heelhuids en met 4,5 uur tijdsverschil) aan in Mumbai, India :). Hier volgde een hele blije hereniging met Janno en Loes die mij al heel lief op stonden te wachten :D!!!! Toen ik hen zag merkte ik pas echt hoe lang geleden het eigenlijk was dat ik bekende mensen in levende lijven had gezien en ik kon mijn geluk dan ook niet op :). In een kleine taxi ontvoerdde ze me door het chaotische verkeer van Mumbai naar hun hotel, waar ik werd getracteerd op een echte Hollandse stroopwafel (!!) en lieve kaartjes/kleinigheidjes van lieve mensen in Nederland :). We hebben nog tijden bijgekletst totdat onze oogleden het begaven van de vermoeidheid ;).

Nu ben ik een aantal dagen verder en inmiddels zijn we gedrieen erg bedreven en bekend met het al eerder genoemde chaotische verkeer in Mumbai dat overdag nog 100 keer erger blijkt te zijn. Gezien we touristen zijn proberen de chauffeurs ons met een vriendelijke glimlach natuurlijk keihard af te zetten, maar we weten inmiddels maar al te goed hoe we moeten onderhandelen ;). De tuk-tuks zijn een hele belevenis met de vaak roekeloze chauffeurs die de karretjes door de meest nauwe kiertjes proberen te manouvreren. (gelukkig tot op heden met verbijsterend veel succes). Het getoeter en de uitlaatgassen, de bedelende mensen op straat en weerzinwekkende stank die 17 miljoen mensen in 1 stad voortbrengen zijn overweldigend al had ik me hier toch geestelijk op geprobeerd voor te bereiden. Na Afrika dacht ik toch al een hoop gezien te hebben, maar er is meer!

De mensen in India zijn over het algemeen ontzettend attent en behulpzaam. Zo hoeven we maar een paar tellen vragend om ons heen te kijken en 9 van de 10 keer staat er dan binnen no-time een redelijk-engels-sprekende-indiër naast je om te proberen te assisteren. Dit is voornamelijk practisch wanneer we de weg proberen te vinden of een tuk-tuk proberen te bestellen ;).
Veel Indiaase mensen vinden ons bijster interessant met onze witte huid en mijn haarkleur lijkt ook veel bekijks te trekken. Vaak willen mensen even op de foto al zou je denken dat toeristen hier niet volledig nieuw zijn? Nu moet ik toegeven dat ik nog maar weinig toeristen ben tegen gekomen...

De eerste twee nachten verbleef ik in het hotel waar Loes en Janno hun eerste nachten al hadden doorgebracht voordat ik arriveerde, in het Zuiden van Mumbai. Een relatief mooi hotel met warm water (als je geluk had of de eerste was die ging douchen), airco en semi-uitzicht op zee en de sky-line van Mumbai waarbij je de laag smok goed kon zien hangen boven het water. Op woensdag vertrokken we naar het noorden van Mumbai waar we blijkbaar in meer down town Mumbai aankwamen in een hostel dat Anjali-inn heet. Ik hield mijn adem in toen we voor een vervallen huisje stopte in een klein smoetselig steegje.. Gelukkig bleek het hier niet te zijn, maar in een ander even smoetselig steegje zo bleek later :p. We leerden dat je niet op het uiterlijk af moest gaan, want van binnen zijn de kamers prima onderhouden en hadden we (genoeg!) warm water, airco en zelfs tv en practisch gratis wifi! Vandaar dat ik deze blog nu ook kan posten ;). Dank u!

Afijn tot dusver een kleine beeldvorming van deze grote stad ;). We hebben natuurlijk meer gezien en beleefd dan alleen de omgeving: afgelopen donderdag was het bijvoorbeeld Holi! Holi, ook wel festival of colours, is het feest dat de hindoes vieren ter ere van het begin van de lente :). Wanneer Holi valt heeft iets te maken met de zoveelste vollemaan van het jaar en dat valt meestal eind februari/begin maart en dit jaar was dat op 8 maart. De bijnaam "festival of colours" dankt het aan de vele gekleurde poeders die naar elkaar gegooit worden om de lente in te luiden. In de nacht van woensdag op donderdag hebben we samen met de locals hier gezellig om een groot kampvuur gestaan en wenste iedereen elkaar "Happy Holi" en werd er al vrolijk gekliederd met gekleurde poedertjes. De locals vinden het ontzettend leuk dat we meedoen en leren ons graag over de gewoonten hier. Ondertussen wordt er goed op ons gepast door de mensen van het hostel die heel beschermend met ons mee liepen naar en van het kampvuur weer terug naar het hostel :).
De volgende dag ging het festijn door al moesten we erg oppassen, gezien niet alle kleurtjes even huid-vriendelijk en van fatsoenlijke kwaliteit blijken te zijn. Verrassend genoeg heb ik inmiddels redelijk mijn eigen huidskleur weer teruggevonden onder de diverse lagen poeder en lijkt het ook uit de kleding te wassen te zijn! Het was heel leuk om dit hier mee te maken!!!

Helaas bood mijn lichaam wat weerstand tegen (waarshijnlijk) een van de curry's die ik de dag ervoor had gegeten en heb ik de rest van die dag ziek op bed door moeten brengen. Eten kun je hier op elke straathoek vinden, maar we zij alle drie wat huiverig om het verkeerde te eten en daarom proberen we voor een paar roepie meer toch maar iets luxere maaltijden te nuttigen. Die maaltijden bestaan voornamelijk uit curry's die, als ze ze als "niet pittig" bestempellen, nog altijd prettig nabranden in je slokdarm. Ik voel me inmiddels weer goed! Het zal ongetwijfeld ook een samenloop zijn geweest van vermoeidheid, weer een nieuw land en nieuwe indrukken, ander eten en ga zo maar door. Toch blijven we erg op onze hoede met het eten nu en blijven we braaf (ja mam ;)) water uit afgesloten flessen drinken :).

De afgelopen 2 dagen hebben we sightseeings gedaan zoals de gateway of India bezocht en Dhobi Ghat; een wasplaats waar honderden mannen tegen betaling de was doen voor de inwoners van Mumbai. Dit schijnt goedkoper te zijn dan een wasmachine en daarom maken veel Indiaase gezinnen, maar ook hotels hier dankbaar gebruik van. Een indrukwekkend gezicht al die was die tussen de gebouwen in de zon hangt te wapperen!
We zijn ook naar het National Park geweest wat echt gigantisch en achteraf hilarisch crappy bleek te zijn en Bollywood hebben we ook getracht te bereiken maar alleen op afstand kunnen zien :p.

Met andere woorden: Mumbai is een hele belevenis.
Ik ga eens nokken het is hier al 02:00 geweest en over 12 uur vlieg ik samen met Loes en Janno naar Delhi voor meer stadse avonturen en komende week staat de Taj Mahal op de planning :) (zo'n zin in!!!). Ook zal aanstaande dinsdag Liv aankomen met wie ik naar Nepal ga trekken dus het beloofd een mooie week te worden!
Ik zal een paar fotos maar uploaden gezien ik geen mogelijkheid heb om van een computer gebruik te maken en dus alleen een paar fotos van mijn iphone kan uploaden, maar zodra ik een computer tot mn beschikking heb dan zal ik de rest er ook bij zetten :).

Dikke kus vanuit Mumbai en wederom: bedankt voor de reacties!!!!